Eigenschappen van een mens hebben zich gevormd door een bepaalde opvoeding en door invloeden van buitenaf.
Invloeden waar we gevoelig voor waren. We zijn een pad ingeslagen om ergens voor te staan.
In het belang van jezelf,
kom je uiteindelijk weer terug bij jezelf om na een langere tijd te voelen en te ervaren of het de juiste beslissingen waren.
Beslissingen: jouw keuzes in het leven, die zich een rugzakje vormen.
Het meedragen naar een nieuwe kans, uitdaging of noodgedwongen situatie.
Door de jaren heen zul je je ontwikkelen om een mens te zijn waarbij je anderen behandeld zoals je dat hebt aangeleerd, zoals het beste bij je past.
Hetgeen dat je "eigen" proces is geweest en je aantrok, omdat je daar ook een bepaalde uitdaging en groei in zag.
Ergens noemen we het gevoel, maar met een mooi woord "empathie".
Wat een geweldig woord is dat, meeleven, inleven en beleven dat wat je ziet, voelt en tot je door laat dringen.
Je proces, de ervaringen die je op je pad hebt gekregen, elke stap die je maakte, heeft een deel van je empathie gevormd.
Je eigen inzichten: degene wie je bent en waarvoor je staat zijn ook een deel daarvan.
Deze 2 delen vormen je eigen "ik".
Datgene wat je laat zien, voelt en anderen laat ervaren, kan als een spiegel werken.
Het inleven in wat een ander beweegt, antwoordt, is iets "magistraals", waarvoor je geduld, begrip en respect nodig hebt.
Empathie, zo bijzonder en mooi toch?!
Wie gaat mij vandaag de spiegel voorhouden :-)